Sözün Bittiği Yer

Kimse kusura bakmasın, o kalpler böylesi korkunç, böylesi haksız ve böylesi ıstıraplı bir *ölüm* yaşamışken; ben bilirkişi yorumlarını, kitaplarımın tanıtımını, mutluluk videolarımı yayınlayamazdım. Günlük yaşamımda sosyal bir çevrede olduğum için ve mesleğim de gereği güler yüzlü, neşeli ve motive edicici olmak durumundayım (özümde de hassas ve duygusal yapımın yanı sıra; aslında öyle bir insanım da zaten) fakat arka planda inanın çok üzgünüm ve biliyorum ki benim sosyal çevrem de aslında çok üzgün.. Zaten vicdanı olanın, üzülmemesi mümkün değil..

Bütün bu süreç boyunca, elimden sadece ağlayarak izlemek geldi; hiç değilse o kalpler için bunu yapmak istedim.. Ben vergimi; insanım, hayvanım, ağacım için ödedim ve ödüyorum.. Benim rahmetli büyüklerim yıllarca çalıştı, keza ebeveynlerim öyle.. Benim paramla, bu canlara bunu yapan, bu canlara bunu yapanlara sessiz kalan ve bu canlara bunu yapanlara ve hiçbir acıya yetemeyen zihniyete *yazıklar olsun*!.. ve bu soykırımlarda, *kum tanesi* kadar payı olanların dahi; aynı acı sonu yaşamaları dileğiyle ve dua’sıyla..