Demografik (Eğitim, Yaş, Gelir) Nitelikler ve Ebeveyn-Çocuk İlişkisi

Sosyal ve bilişsel teorisyenlerce ebeveyn çocuk ilişkilerinin, etkilenmeye en açık oldukları bebeklik ve erken çocukluk dönemlerinin, çocuklara rol model olarak onların yeteneklerini, sosyal/bilişsel becerilerini, insan ilişkilerinde çatışma ve problemleri çözme yaklaşımlarını, psikososyal gelişimlerini önemli ölçüde etkilediği sonucuna ulaşılmaktadır.

 Anasınıfı dönemi çocukları ve annelerinin birbirleriyle ilişkilerinin incelendiği bir araştırmada, “annenin yaşı, eğitim düzeyi, çalışma durumu” gibi önemli demografik değişkenlerin; erken çocukluk dönemi okul yaşamı, akran ilişkileri, duygusal ve sosyal uyum ve sosyal yetkinliklerine büyük oranda etki ettiği görülmüştür.

Çocuğun yaşını baz alarak ebeveyn-çocuk ilişkisini farklı fakat anlamlı bir bakış açısıyla ele alan faklı bir araştırmada ise, çocuğun yaşı küçüldükçe ebeveynleri tarafından daha sıcak ve şefkatli bir sevgi ortamı yaratıldığı; çocuğun yaşı büyüdükçe ise ebeveynlerin saldırganlık, öfke hatta “kin, ilgisizlik ve ihmal” gibi reddetmenin alt boyutlarına daha çok maruz kaldığı sonucuna ulaşılmıştır

Ebeveyn çocuk iletişimini sosyo-ekonomik boyut üzerinden ele alan bir başka araştırma, ebeveynlerin ve dolayısı ile ailenin gelir düzeyinin ebeveyn-çocuk ilişkilerinde önemli bir etken olduğu; düşük gelir düzeyine sahip ailelerde maddi imkânsızlıkların da etkisiyle yaşanan maddi problemler nedeniyle, çocukların kabul edilebilir ve öncelikli ihtiyaçlarını karşılayamamaktan dolayı ebeveynlerin ve çocuklarının çatışma ve şiddet tabanlı bir iletişim şekline sahip oldukları sonucuna ulaşılmıştır.