Değişim İçin Neden Travmalara İhtiyacımız Var?

Psikolojide "denge" ifadesinin "homeostasis" ve "yaşam olayları" ifadesinin "meydan okuma" olarak nitelendirildiği bir teorem bulunmaktadır. Bu teorem bir zorluğun gücünün, bireyin esenlik seviyesini (huzur olarak yorumlayabileceğimiz kavram) ne derecede etkileyebildiği üzerinde durmaktadır.

Teoriye göre bir bireyin hiçbir zorluk yaşamadığında esenlik seviyesinin sabit kaldığı; hafif zorluklarla karşılaştığında esenlik seviyesinin biraz farklılaştığı ve çok güçlü etkide bir durumla karşılaştığında ise, homeostasisini (hayatının dengesini) sürdürebilmeyi başaramadığı ve esenlik seviyesinin oldukça belirgin bir şekilde azaldığının altı çizilmektedir.

Özetlemek gerekirse yaşamdaki herhangi bir olguda bir değişimin başlaması; süregelen yanlış durumdan uzaklaşıp ilerleyebilmeniz, olumsuz bir gidişatı durdurabilmeniz için; sizin bakış açınızdaki, hayat tarzınızdaki, günlük yaşamsal rutininizdeki o dengenin bozulması gerekir; yani değişebilmeniz için süregiden ruh halinizin dengesini deyim yerindeyse tamamı ile tersine çevirecek,  size “ben ne yapıyorum, ne yaşıyorum” dedirtecek derece sizi sarsan bir olay yaşamanız ve bilişsel (zihinsel) anlamda konfor alanınızın çok net bir şekilde bozulması gerekir. Kısacası travma yoksa değişim de yoktur; neden olsun ki?