Bağlanma Kuramı ve Geçmişin Bugüne Etkisi

Bireylerin bebekliğinde anneye ya da ilk bakıcıya bağlanma şekilleri, onların yetişkinlik yaşamlarındaki aşk ve sevgi birlikteliklerindeki karakteristik özelliklerini belirlemektedir. Araştırmalar sonucunda bebekliğinde annesine ya da bakıcısına güvenli bağlanan bireylerin psikolojik sağlık ve psikolojik güç bakımından yetişkinliklerinde günlük yaşamın problemleri karşısında uyumlu bireyler oldukları; bebekliğinde annesine ya da bakıcısına endişeli-kararsız bağlanan bireylerin yetişkinliklerinde oldukça düşük öz saygıya sahip, kararsız ve hassas yetişkinler oldukları ve bebekliğinde annesine ya da bakıcısına kaçıngan / reddedici bağlanan bireylerin duygusal paylaşımda bulunamama ya da topluma karşı da sosyal bağlılıkta azalma yaşadıkları gözlemlenmiştir. Ayrıca bu bireylerin yalnızlık ve sevilmeme korkuları nedeniyle, problemli aşk ve sevgi beraberliklerine sahip yetişkinlere dönüştüklerini ifade etmektedirler.

Ayrıca Bowlby kuramında bireyin kendisine dair içsel duygularının, düşüncelerinin, inançlarının kısacası öngörülerinin bebeklik döneminde özellikle ebeveynle ilişkileriyle oluşup; akademik yaşam ve sosyal çevre ile gelişip ve olgunlaşıp; bireyin yetişkinlik yaşamına taşındığını vurgulamaktadır ve ebeveynleri tarafından koşulsuz sevgi, şefkat ve güven duygusuyla yetiştirilen çocukların, yetişkinlik yaşamlarında da kendilerini sevilmeyi, saygı duyulmayı, değer görmeyi hak eden bireyler olarak hisseden öz güvenleri, öz saygıları, öz farkındalıkları ve öz değerleri yüksek bireyler olarak gördüklerini;  bu duygulardan mahrum yetiştirilen çocukların ise öz güvenlerinin, öz saygılarının, öz farkındalıklarının ve öz değerlerinin bir o kadar eksilmiş ve düşük seviyelerde kaldığını vurgulamaktadır. Bir sonraki yazımız “güvensiz bağlanma", "mutluluk korkusu", "mutluluğun kırılganlığı”nda görüşmek üzere..